Finale Sinfonie No.8 - MVSR3585 | Muziek

Paradoxaal genoeg is een bewerking van Anton Bruckners symfonieën voor blaasorkest zowel problematisch als verleidelijk: terwijl de symfonieën als geheel ongeschikt lijken voor blaasorkest, vaak simpelweg vanwege hun enorme omvang, maar uiteraard ook vanwege het ontbreken van strijkers, terugkerende passages met grote, compacte koperblazers vragen praktisch om een ​​dergelijke aanpassing.

De monumentale 8e symfonie van Anton Bruckner ging in 1892 met groot succes in première en kreeg vervolgens de reputatie de "kroon van de 19e-eeuwse muziek" te zijn. Met zijn bewerking van het slotdeel van deze symfonie heeft Patrick Müller een passende oplossing gevonden om Bruckners muziek dichter bij een blaasorkest te brengen door begin en einde van het deel verstandig te combineren en de prominente koperblazers effectief te gebruiken. De partij van de originele Wagner-tuba's vormt een vervullend werkterrein voor de tenorhoorn/euphoniumsectie.

Een bijzondere ‘truc’ van Müllers instrumentatie is dat hij het slagwerkregister (oorspronkelijk alleen uit pauken bestaande) uitbreidt naar tien verschillende instrumenten, waardoor de slagwerkers de ruimte krijgen om zich te ontwikkelen. De optionele hamers (vibrafoon en marimba) spelen een echte rol bij het ondersteunen van andere delen van de partituur.

Instrumentatie:
Partituur
Piccolo
Fluit 1
Fluit 2
Hobo 1
Hobo 2
Fagot 1
Fagot 2
Eb-klarinet
Bb-klarinet 1
Bb-klarinet 2
Bb-klarinet 3
Eb-altklarinet
Bb-basklarinet
Eb Altsaxofoon 1
Eb Altsaxofoon 2
Bb-tenorsaxofoon
Eb-baritonsaxofoon
F/Eb-hoorn 1
F/Eb-hoorn 2
F/Eb-hoorn 3
F/Eb-hoorn 4
Bb-Trompet 1
Bb-trompet 2
Bb-trompet 3
C/Bb-trombone 1
C/Bb-trombone 2
C/Bb-trombone 3
C/Eb solo-tuba
C/Bb solo-tuba
Bb Bugel 1
Bb Bugel 2
C/Bb-Eufonium 1
C/Bb-Eufonium 2
C/Eb-tuba 1
C/Bb-tuba 2
Snaar bas
Pauken
Klokkenspel
Vibrafoon (opt.)
Marimba (opt.)
Klokkenspel
Percussie 1 (snaredrum, bekkens a2, driehoek)
Percussie 2 (basdrum, tamtam)
Orgel (opt.)