Harmonie-orkest
Respicere
Ouverture solenne
De opdracht voor de compositie „Respicere“ werd ter gelegenheid van het 1250-jarig jubileum van de plaats Röhlingen gegeven en voor de muziekvereniging Röhlingen met zijn dirigent Michael Seckler geschreven. Het werk is opgedragen aan zijn eerste directeur Ludwig Kurz – die met het idee kwam en de opdracht ervoor gaf. Na veel gesprekken en een daaruit voortvloeiende intensieve uitwisseling met Ludwig Kurz had ik snel de eerste thematische ideeën verzameld. Al eerder werd duidelijk dat het bij deze compositie om een werk vol feestelijkheid moest gaan, dat op waardige wijze recht zou doen aan de gelegenheid van het 1250-jarig dorpsjubileum in 2014. Zoekt men het begrip „Respicere“ op in het woordenboek, dan vindt men als vertaling uit het Latijn: terugblikken, terugkijken, in acht nemen of rekening houden met. En precies dat zou het centrale thema van mijn compositie moeten weergeven: trots en vreugde mogen op de voorgrond staan, als het erom gaat op alles terug te kijken, wat men in een intacte dorpsgemeenschap door vele jaren heen gemeenschappelijk heeft meegemaakt en gepresteerd. Veel te weinig gunt men zich in het dagelijks leven de tijd om op alles „terug te blikken“, ten aanzien waarvan men dankbaar en gelukkig mag zijn. Het idee, dat het wederzijdse met elkaar rekening houden een noodzakelijke bouwsteen is van het gemeenschappelijk samenleven, was door de meervoudige interpretatie van de titel medebepalend. Zo ontstond de feestelijke ouverture „Respicere“ in een A-B-B-coda-vorm. Het werk begint met een langzame en feestelijk voortschrijdende processie, die via een tot nadenken stemmende terugblikkende passage uitmondt in een „Vivo Veloce“. Vanuit de thematische ideeën van het begin ontwikkelt zich hier een muziek vol van vreugde, lichtheid en optimisme. Dezelfde karaktereigenschappen van mensen die zich vol met dadendrang op de toekomst richten. Steeds weer komen we muzikale elementen van het begin tegen, die hier op velerlei wijze worden verwerkt, maar in de muzikale kern steeds weer met de ideeën van het begin overeenkomen. Na een herhaling van het Vivo-deel komen we in een stralende korte coda terecht, die het werk vol energie afsluit.
Thiemo Kraas