Wit. Dat is de gelukskleur van het blaasorkest dat dit werk in opdracht gaf. De titel voor dit werk voor hobo en blaasorkest was dan ook snel gekozen. Passend daarbij creëerde Philip Sparke een werk dat helder en licht is qua harmonie, klankkleur en orkestratie. Ook bevat het vele eenvoudige akkoorden en ligt het zwaartepunt op de heldere klanken van het hoge hout. Bovendien wilde de componist de hobo als solo-instrument op een bijzonder manier voor het voetlicht brengen. White Light: zuiver en fris!