De componist Kurt Gäble maakt heel bewust onderscheid tussen "plezier" en "vreugde": plezier is een kortstondig gevoel dat doorgaans van buiten komt, op ons inwerkt en geen diepgaand effect heeft. Vreugde daarentegen ontstaat door een activiteit, door zich intensief bezig te houden met een bepaalde zaak. Vreugde is een diepe, bewust ervaren emotie die ons leven op de lange termijn verrijkt.
Daarom heeft Kurt Gäble zijn wals niet bijvoorbeeld "Spaß am Leben” (plezier aan het leven) genoemd, maar "Lebensfreude pur” (pure levensvreugde), want voor hem brengt de muziek deze verrijkende, diepgaande vreugde over waar wij een leven lang op kunnen teren. De lichtheid van de zwierige 3/4-maat, de kenmerkende essentie van de wals, onderstreept dit gevoel nog eens extra. En zo zegt Kurt Gäble dat hij zich tijdens het componeren van dit stuk ook heel licht en vrolijk voelde.