De bedoeling achter deze compositie is niet het verklanken van de aanblik van een stad; de componist wil geen "visuele" maar "emotionele" beelden opoepen. Het werk weerspiegelt de talloze stemmingen van het leven van vandaag de dag: energiek, dynamisch en intens. In het eerste deel van de compositie is de stad vol leven, met onstruimige ritmes. Het publiek denkt als vanzelf aan chaotische verkeersdrukte en zich voortsnellende voetgangers, die opgaan in hun dagelijkse bezigheden.
Maar in elke stad is er een plek waar iedereen stilte en rust kan vinden: een park, een verborgen pleintje, een vergeten hoek. Hier kan men in gedachten naar verre oorden reizen. De pauze is echter van korte duur, want het chaotische leven van de stad wacht alweer.
Muzikaal gezien presenteert deze compositie één thema, dat wordt uitgewerkt in twee afzonderlijke, contrasterende delen: het eerste deel is jachtig en het middendeel is cantabile en ontspannen. Tegen het einde komen de twee delen samen en voeren ze naar de climax aan het slot.